dag 35 - 21 juni 2014 - Ponferrada - Alto di Poio - 70 km

Geen nachtrust gehad. De hostel lag in het drukke uitgaansleven van Ponferrada en de herriestoppers werkte maar een beetje. Tot half vier in de ochtend was iedereen hier gewoon klaar wakker!? Na een vluchtig ontbijt rap de fiets klaar gemaakt voor een dag met alleen maar klimpartijen. Op de agenda staat de laatste berg van 1300 meter nabij Cebreiro. Vanaf vertrek alleen maar omhoog. Ik volg voor een stuk ook het pad van de wandelaars. Naar mijn idee worden het er steeds meer en de route wordt ook drukker qua fietsers. De wandelaars heb je in alle soorten en maten. Groot, dik dun, man, vrouw, alleen, in groepjes en verschillend van nationaliteit. Wat wel opvalt is dat er behoorlijk veel Amerikanen tussen zitten. Verder is leeftijd geen criteria want ik zie ook kinderen. De een doet de tocht van af Nederland, Duitsland of bijvoorbeeld Italie. De ander van St. Jean of alleen voor een dag- of weektocht (veelal weer Spanjaarden met een ieniemienie rugzakje). Zeker de laatste 100 kilometer zal het druk zijn want dan kunnen de wandelaars hun compostelaat verdienen middels het halen van veel stempels. Veelal te krijgen in de lokale herbergen of cafe's. Op zich heb ik onderweg tijdens het fietsen niet zoveel contact met de wandelaar. Ik nader ze van achteren en scheer ze voorbij al dan niet met het aanslaan van de fietsbel. Soms als het tempo wat lager ligt heb je tijd om elkaar te groeten of "Bon Camino" toe te wensen. 

Maar goed ik ploeter verder, het weer is goed en alles gaat weer voorspoedig. Mijn eerste stop is in Villafranca met de prachtige burcht en binnenstad. Ik nuttig een tosta en een cafe solo grande en raak in gesprek met 2 Braziliaanse fietsers. Leuke gasten, we bewonderen elkaars fietsen, analyseren het wk en bepraten de tactiek hoe heelhuids in Cebreiro aan te komen. Na de koffie wensen we elkaar sterkte  toe (fietsen en wk). Gedurende de dag komen we elkaar diverse keren tegen en gaan de duimen omhoog en wensen we elkaar voor de vierentachtigste keer "bon camino". De tocht gaat verder omhoog, het weer slaat om en krijg sinds weken weer een nat pak. Stug doorgaan en na enige tijd schijnt de zon weer en droogt mijn pakkie weer op. Moe en voldaan bereik ik rond 14.00 uur Cebreiro. 1300 meter en een prachtig uitzicht. Cebreiro is een mooi dorpje met veel toeristen en wandelaars. Van het plaatsje wordt gezegd dat het mysterieus is en in veel legenden wordt genoemd. Voor mij ontstaat ook een legende! Alle herbergen en hostels  zijn vol! Overal hoor ik "completa", vol! Even dus schakelen en door naar het volgende plaatsje 3 km verderop. Maar helaas ook hier weer "completa in je koffie"! Dan maar weer verder en de volgende optie is Alto di Poio, 10 km + een stevige klim van 8%. Half geradbraakt door veel wind (....ook sinds enige weken de eerste vloek) kom ik boven en de plaatselijke hostel heeft een plekje! Een paar keer "gracias, gracias, gracias" geroepen van blijdschap! He he, eindelijk rust, een douche en eten!