dag 44 - 30 juni 2014 - Porto - Rotterdam

Vandaag weer naar Rotterdam! Na 6 weken weer terug, ik heb er zin in! Ik kijk er naar uit om weer thuis te zijn. In het hotel genieten we in het zonnetje op het terras van een heerlijk ontbijt met uitzicht op Porto. Dat eitje smaakte best lekker zo! Na het ontbijt maken we de tassen klaar en koersen we richting het vliegveld. Er schiet van alles door mij heen maar kan nog niet beseffen dat ik aan het einde van de dag weer in Rotterdam ben. Op het vliegveld gaat alles wat traag maar mooi op tijd arriveren we op Schiphol en rond 22.00 uur ben ik thuis in Rotterdam!

Thuis wacht een nieuwe verrassing want het huis is versierd. Overal slingers, ballonnen, bloemen, een kaart en er zijn zelfs wat boodschappen gehaald! Dankjewel  ma, Lydia en Chanel!   

Met een bakje thee zitten we even later weer op mijn oude bank en kijken we naar de tweede helft Duitsland-Algerije, gewoon weer heerlijk lekker thuis! 

De komende dagen zal wel even wennen zijn om de slag weer op te pakken. Voortdurend draai ik in mijn hoofd een film af van het geen ik heb gezien of sijpelen gevraagd en ongevraagd momenten of indrukken binnen die mij even laten stil staan. De tocht was heftig maar zeer de moeite waard! Ik had het niet willen missen. Ik heb hoogte punten gehad maar ook diepte punten. Cruz de Ferro leek menig keer heel ver weg. Fysiek was het begin zwaar maar nodig om met volle teugen van Spanje te kunnen genieten. Onderweg weg heb ik prachtige dingen gezien en gedaan. Bijzondere en lieve mensen ontmoet die mij een vertrouwen hebben gegeven dat `Jacob` altijd in de buurt is. Mijn `rugzak` is nog altijd even vol gevuld als toen ik begon alleen voelt deze nu minder zwaar. Verder hoop ik dat ik voor een ander een inspiratie kan zijn om iets dergelijks zoals deze tocht te ondernemen onder het motto: `if never try you´ll never know` 

Ik wil jullie allemaal danken voor alle attente berichtjes, emails, appjes, het meeleven, bemoedigende woorden en aandacht voor mijn persoon! Tijdens de tocht heeft dit heel veel voor mij betekend en voor de nodige energie, motivatie en doorzetting gezorgd. Ik realiseerde mij bij vertrek niet goed wat mijn tocht voor een ander zou betekenen maar dat is onderwijl veranderd. Ik hoop dat mijn verhaaltjes en foto´s hebben laten zien wat ik heb meegemaakt en dat ook jullie volop hebben kunnen genieten van dit alles!   

Dick Kranendonk, 1 juli 2014