dag 31 - 17 juni 2014 - Fromista - Sahagun - 60 km

Gisteren de langste etappe gehad voor de rest van de trip. De komende dagen tot aan Santiago ongeveer 60 kilometer per dag. Misschien te weinig maar dat geeft weer de mogelijkheid om rustiger aan te fietsen en te genieten van het prachtige landschap. Na Fromista weer terug op de hoogevlakte met af en toe een heuvel. Ook vandaag is het weer fris maar wel met zon. De mensen onderweg zijn echt vriendelijke en knikken altijd goedendag of roepen Ola. Overal waar je kom zeggen de mensen wel wat tegen je. Helaas is mijn houtjetouwtje Spaans niet echt geweldig maar met mijn glimlach krijg ik alle bestellingen rond of vragen beantwoord. Na de koffie begint een ander avontuur; over een grind/gravel pad van 15 kilometer van Carrion de Los Condes naar Calzadilla. Tot nu toe gaat de route over goede en schone secundaire wegen en ben ik niet bang voor lekke banden. Maar nu over het pad waar ook de wandelaars lopen! Het is echter goed fietsen en ook best wel ruig, geen lekke banden en als beloning mooie vergezichten en een wit-grijze fiets. Ach je moet kunnen zien dat de fiets is gebruikt. Onderweg hele hordes wandelaars en een enkele fietser. Voor de wandelaars lijkt mij dit een hel: hete zon, stoffig en voor kilometers geen stopplaats. Onderweg ook veel Spaanse fietsers. Zij rijden stukken van de Santiago-looproute op een mountainbike. Het reisboekje welke ik hanteer adviseert dit niet te doen omdat de looproute vaak echt niet geschikt is om te fietsen. Maar goed, die Spanjaarden geloven wel eens vaker in hun eigen kunnen.....De route verloopt verder goed en ik geniet volop! Rond 14.00 uur arriveer ik in Shagun en geniet van de lunch. Met een bescheiden broodje kaas in de maag ga ik hierna op zoek naar een hostel en na enig zoeken vind ik er eentje; een klooster. Ach ja, dat moest deze reis ook een keer gebeuren. Gelukkig heb ik een kamer voor mij zelf inclusief kruis. Overal hangen briefjes met wat niet mag en wel moet: 22.00 uur gaat de deur dicht en licht uit, om 7.00 uur ontbijten en 8.00 uur weer wegwezen, Geen tv  maar wel een diner en ontbijt. Het is er verder schoon en de "nonnen" zijn vriendelijk. Het eten is prima en aan tafel hoor ik de verhalen aan van de wandelaars uit Amerika, Frankrijk en Duitsland. Ik ben de enige fietser dus vertel ik maar hoe ik de tocht beleef. Na een gezellig diner ontsnap ik om in het dorp een helft naar Brazilië-Mexico te kijken. Net op tijd, iets voor 22.00 uur, ben ik terug. Gelukkig want dicht is dicht. Die nacht heerlijk geslapen (misschien van de wijn in het cafe...).