dag 25 - 11 juni 2014 - Urroz Villa - Los Arcos - 80 km

Helaas toch slecht geslapen, elk bed en kussen is weer anders. De slechte nachtrust werd enigszins goedgemaakt door een lekker ontbijt met allerlei Spaanse gerechten. Samen met Jo, een van de Nederlandse dames, wat bijgepraat over wat gaat komen. De lucht is wat betrokken en dus niet warm. Gelukkig ook weinig wind. Ik neem afscheid van het lieve oude vrouwtje en ga op pad richting Los Arcos met onderweg een tussenstop in Punta El Reina en Estella. Dit rit is prachtig met mooie kleuren in het landschap. De weg is rustig en loopt langs een hoofdweg met druk vrachtverkeer. De komende dagen moet ik enkele keren ook over die weg, oppassen dus. Na de koffie in een truckerscafe in Campanas vervolg ik mijn weg. De zon schijnt nu vel en het wordt merkbaar warmer. Tot aan Punta El Reina is het nog steeds bergafwaarts en de rit gaat snel. Aangekomen in Punta El Reina maak ik een kleine wandeling en een foto van de pelgrimsbrug. Ook hier weer volop historie. In dit stadje zijn ook weer veel wandelaars en maar een paar fietsers. Alles weer ingesteld op  pelgrims. Onderweg veel borden langs de weg die aangeven dat dit de Santiago-route is en dat het verkeer hier rekening mee dient te houden. De tocht voert langs mooie plekken en van de heuvels heb je vaak en prachtig uitzicht op een stadje of dorpje. Onderweg passeer ik ook Estella (de Bella). Dit stadje ligt mooi gelegen aan een riviertje. Ik neem even pauze en drink een sappie op een plekje langs de rivier.  Onderwijl maak ik mij klaar voor de laatste 20 km met behoorlijke klim momenten. Rond 16.00 uur arriveer ik in Los Acros en boek een kamer in de plaatselijke hostel. Net op tijd want het onweer nadert!.  Na het opfrissen geniet ik weer van een pelgrims-menu. Deze vind je overal langs de route. Voor 10 euro heb je een drie gangen keuze-menu inclusief wijn en brood. Na de avondwandeling nog een praatje gemaakt met 2 andere Nederlandse fietsers. Toch wel fijn dat je af en toe je verhaal kwijt kan of de ellende van een ander kan aanhoren, dat verzacht dan toch weer de "pijn" van het alleen zijn.